Deze korte scène speelt zich af in een lokale cantina in West-Mexico. Voor mijn PhD volgde ik watermanagers bij de dagelijkse waterdistributie. Naast de verwachte scènes op kantoor en langs de kanalen, werden soortgelijke partijen onverwacht belangrijk in de dagelijkse besluitvorming over waterstromen. Dit is waar mannelijke binding, samen zingen van liedjes en de wederzijdse uitwisseling van verhalen en gunsten plaatsvinden.

Deze mannen zouden gekscherend zeggen dat ze ‘echando agua’ zijn, wat betekent dat ze water in een kanaal gooien, maar het gelijktijdige handgebaar dat ze maakten suggereert ook een dubbele betekenis: het achterovergooien van biertjes. Dit biedt een perspectief op die informele momenten die kantoorpersoneel doorbrengt bij een koffieautomaat - waar we onthullende verhalen horen, die nooit in vergaderingen worden verteld. Het biedt waardevolle inzichten in hoe een organisatie functioneert.