Publiek drama speelt een belangrijke rol in de wetenschappelijke onderneming. Als experiment paste ik dit principe toe op mijn promotieceremonie in 2004 met lessen die ik leerde van Mexicaanse politieke bijeenkomsten. Ik ‘perform-de ik succes’ tijdens de verdediging van mijn proefschrift.

Ik ‘perform-de ik succes’ op verschillende (ongebruikelijke) manieren: door een politieke toespraak te houden voor mijn publiek, door drankjes en eten uit te delen en een gevoel van gemeenschap te kweken, door hen te laten applaudisseren voor de wetenschappelijke autoriteiten tijdens hun rituele processie naar het podium, terwijl Mexicaanse muziek bijdroeg aan de feestelijke sfeer. Dit werd allemaal werd opgenomen en live uitgezonden via audiovisuele middelen. Het evenement was een ‘groot succes’, omdat ik mijn doctorstitel ontving.

Kort daarna werden de promotieregels aangepast om toekomstige ontheiliging te voorkomen. Dit illustreerde de beperkingen van beleidsoverdracht van de ene naar de andere culturele setting.